De fluit maker

Moderne houtblazers, zoals de blokfluit, zijn gestemd volgens hedendaagse westerse muzikale schalen en dit wordt weerspiegeld in hun gevarieerde gaten, maten en afstanden.
In vergelijking, als je kijkt naar de historische fluiten van de Oorspronkelijke Bewoners van Amerika, dan zie je dat de gaten in een fluit ongeveer dezelfde grootte hebben en een vrij gelijkmatige afstand.
Je zou kunnen zeggen dat de gaten van een fluit met dezelfde grootte en een gelijkmatige afstand mooier oogt dan een fluit met gaten van duidelijke willekeurige afstand en grootte die in moderne gestemde instrumenten voorkomen.
Bovendien, onderzoekers van historische fluiten zijn niet in staat geweest om fluiten te vinden met een consistente stemming die hen in staat zou stellen om samen te spelen in harmonie.
En toch, met ons ‘modern opgeleid oor’, luisteren we af en toe naar een historische fluit alsof hij een gedeelte van een westerse stemming benadert.

Ook zie je vaak dat de vormgeving en uitstraling een belangrijke rol spelen in de plaatsing van vingergaten en lengte van de fluit.
Op een aantal langere fluiten, zie je een grotere afstand van de linkerhand ten opzichte van de rechterhand.
Dit verhoogt uiteraard het bereik van de noten die mogelijk zijn, terwijl het nog steeds comfortabel is om te spelen.

Vele hedendaagse fluit makers voelen de markt druk van de verkoop aan het grote publiek en muzikanten.
En wat je ziet is dat er vandaag de dag vele Native American Flutes aangeboden worden die westers gestemd zijn.
Hierdoor is er een mythe ontstaan dat de inheemse Amerikaanse fluiten niet pentatonisch gestemd zijn geweest.

Er zijn fluit makers die beweren dat 6-gaten fluiten niet pentatonische gestemd zijn, omdat een 6-gaten fluit een primaire schaal met een extra toon bevat die goed te stemmen valt.
Of een pentatonisch gestemde fluit plus een noot, of een westers gestemde fluit minus een noot.
Het zijn allemaal pogingen om de inheemse Amerikaanse fluit te definiëren.

Vele fluit makers houden het bij de 5-gaten vingerzetting.
De ene door ‘speel gat’ 3 niet aan te brengen.
De andere brengt wel alle 6 de gaten aan en bedekt speel gat 3 met een leertje
Weer een ander brengt wel alle 6 de gaten aan en zegt tegen diegene die de fluit gaat bespelen, “houd gewoon het 4e gat vanaf de onderkant bedekt”, of tellen van het andere uiteinde en zeggen “houd gewoon de 3e gat vanaf de top bedekt”, of wanneer ze de westerse traditie aanhouden, wordt er helemaal niet geteld en zeggen ze “houd je ringvinger naar beneden”.

Samengevat kun je zeggen dat je de fluit makers kunt onderverdelen in 3 categorieën: de traditionele, de moderne en de gemakkelijke.
De traditionele fluit maker probeert de gelijkmatige afstand en de grootte van de gaten te respecteren, hoewel sommige speel gat noten dan alleen kunnen worden benaderd.
De gemakkelijke fluit maker probeert fluiten te maken die gemakkelijk zijn te spelen, hoewel dit mogelijk de veelzijdigheid aan speel gat noten kan opofferen.
De moderne fluit maker probeert de fluit dichter af te stemmen op het moderne oor.
Veel fluit makers hebben er moeite mee om hun plaats te vinden binnen deze drie uitersten.

De geschiedenis van de Native American Flute is lang.
De van hout gemaakte fluit waar we allemaal van houden lijkt een recente uitvinding, van ongeveer 200 jaar geleden.
Wanneer je kijkt naar eerdere Native American Flutes, dan zie je veel innovaties of revoluties in hun ontwerp.
En ik ben blij voor die innovaties, omdat ze uiteindelijk hebben geleid tot de van hout gemaakte fluiten.
Als fluit Maker, denk ik wel eens na over de manier van hoe ver het innoveren van de Native American Flute door te voeren.
Soms ontwikkel je iets door waar anderen zijn gestopt, een andere keer moet je weten wanneer je een ontwikkeling moet stoppen en soms moet je weten een eigen weg in te slaan.
Dit is misschien precies wat het betekent om deel uit te maken van een levend ambacht.


Copyright - Privacy Beleid